Στο Νείλο σου λικνίζομαι... Ελένη Κιούπη.

Στο Νείλο σου λικνίζομαι

κι εκείνος πλημμυρίζει

Πνίγει ποταμόπλοια

Αδειάζει τα πελάγη

Κι εγώ το μεσοχείμωνο

Καλοκαιριές φυτεύω

Και τα νερά μου τρέχουνε

Γελώντας μεσ' τουςδρόμους

Στρώνω χαλιά που θα' ρχεσαι

Πρωτεύουσα του κόσμου

Κάστρα χτίζω φρούρια

Ανάσες να κλειδώσω

Αστράφτει ο νούς στο πέρασμα

Βροντάει στη μιλιά σου

Καπετανεύεις όνειρα

Όχθες καρδιάς αχνίζεις

Λάμπουν οι πόνοι βόρεια

Φυτρώσανε τραγούδια

Άλογα ανοίξανε φτερά

Στων μυρμηγκιών το δρόμο

Φιλί μου

Στάζεις γαρυφαλόλαδο μαστίχα και λεβάντα

Θυμάρι σανταλόξυλο

Βάλσαμο περγαμόντο

Λάμες γυμνές τα μάτια σου

Καθόλου δεν λοξεύουν

Eleni Kioupi