Ζεις μέσα μου... Κοσμίδου Ιορδάνου Βάσω.

Ζεις μέσα μου.
Μη γονατίσεις
γιατί θα με γονατίσεις.
Ζεις μέσα μου.
Μη δακρύζεις
όταν αντικρύζεις
τις γκρίζες μέρες
της μοναξιάς μου.
Γιατί θα πλημμυρίσει
η ανείπωτη θλίψη σου
το είναι μου.
Μη, θα μου βουλιάξεις
τις μνήμες μας.
Ζεις μέσα μου.
Ονειρέψου πως πετάς
στη Γη της επαγγελίας.
Είναι αιώνιο το πέταγμά σου.
Θα πετώ και εγώ
πάνω στα φτερά σου!
Αιώνια η πτήση μας!
Ζεις μέσα μου.
Να χαμογελάς.
Να το βλέπουν όλοι
στη σιωπή των ματιών μου.
Να φέγγεις εκείνο
τον παρελθόντα έρωτα
στο παρόν και στην αιωνιότητα!
Ζεις μέσα μου.
Να ανασαίνεις.
Να δανείζομαι την ανάσα σου
στην άπνοια, αυτής της φυλακής
που μας έκλεισαν
οι σύγχρονοι δεσμώτες.
Η ανάσα σου
άνεμος στην αναπνοή μου
να την παίρνει εκτός των τειχών.
Να με ελευθερώνει!
Ζεις μέσα μου.
Ζω, γιατί με έμαθες να ΖΩ.
Και τώρα το λίγο
που μπορώ να σου δώσω
είναι χώρο εντός μου.
Να ζεις μέσα μου!
Να σε ανασαίνω
και να σε ανασταίνω
μέσα στις αμάραντες μνήμες μου.
.
.
" Ζεις μέσα μου"
Από την υπό έκδοση ποιητική συλλογή μου:
" Έρωτος... Δρόμοι Ψυχής "
.
Βάσω Ιορδάνου Κοσμίδου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου