Γράφει η Νότα Βογιατζή.

Ο Κίμων είχε κουραστεί πολύ απ'τη δουλειά. Η οικονομική κρίση του έφερε ανατροπές. Τα κατάφερε τελικά βρήκε διεξόδους όμως το διαζύγιο που του ζητήθηκε αναπάντεχα ήταν άλλο ένα ισχυρό ράπισμα αν και ο γάμος του ήταν "νεκρός" από καιρό.
Ύστερα από μια σειρά ανατρεπτικών για τη ζωή του γεγονότων ήταν εξαντλημένος αλλά έτοιμος να "αναστηθεί" και πάλι. Δεν θα πέθαινε κιόλας. Η ζωή θέλει κότσια κι αυτός είχε. Η πρόσκληση για διακοπές σε θέρετρο σε βίλλα φίλου απ'τα φοιτητικά του χρόνια, του ήρθε σαν "μάννα εξ ουρανού". Χρειαζόταν διακοπές αλλά όχι μόνος του. Κόσμο γύρω του κι ας μην ήταν του γούστου του. Όχι ο καλοκάγαθος φίλος των φοιτητικών χρόνων. Όχι. Ο Νικολάκης μια χαρά. Την γυναίκα του Νικολάκη δεν την άντεχε. Χοντρή , στολισμένη σαν λατέρνα, φλύαρη χωρίς να λέει τίποτα. Διέταζε. Ε , είχε βρει τους τρόπους να εκδικείται για το ότι δεν ήταν όμορφη με το ότι ήταν εξαιρετικά πλούσια.
Τον δέχτηκαν κι οι δύο πολύ φιλικά και ζεστά.
Μετά τις δραστηριότητες κάνοντας σπορ στο βουνό, που χαλαρώνει κανείς ; Τους ρώτησε ο Κίμων.
- Α υπάρχει ένας και μοναδικός χώρος. Η "primavera" εκεί θα πας για ποτό για καφέ για φαγητό για όλα. Εκεί μαζευόμαστε όλοι. Του είπε ο Νίκος.
Περίμενε σπουδαία πράγματα αλλά είδε έναν κακόγουστο μεγάλο χώρο με ανεπίτρεπτα εκκωφαντική μουσική και τόσο πολύ κόσμο το πρώτο βράδυ. Ανούσια πρόσωπα χωρίς κανένα ενδιαφέρον. Θα φύγω μάλλον είμαι κουρασμένος απ'την ορειβασία είπε στον Νίκο. Κι η Φαίη , η σύζυγος του Νίκου ,κάτω απ'το λίπος του προσώπου της έδειξε μια δυσαρέσκεια.
Τότε όμως μπήκε ΕΚΕΙΝΗ.
Μια γυναίκα γίνεται "εκείνη" όταν ξαφνικά όλο το πολύβουο πλήθος εξαφανίζεται και μένει μόνο η μαρμάρινη ομορφιά της. Το σφίξιμο στο στήθος που έφερνε η δυσφορία που προκαλούσε ο χώρος εξανεμίζεται και μετά βίας κρατιέται κάποιος να μην την πλησιάσει και της μιλήσει και την αγγίξει έστω με τα ακροδάχτυλα να δει αν είναι αληθινή.
Μπα λέω να μείνω , ανακοίνωσε , ποιά είναι η κυρία που μπήκε ;
Το αταίριαστο αντρόγυνο κοιτάχτηκε.
- Κίμων άστο. Όχι αυτή. Έχει αμέτρητες κοπέλες εδώ μέσα και πολλές πρόθυμες για όλα...
- Γιατί Νίκο ; Δεν μπορούσε να καταλάβει την παραίνεση του φίλου του. Μα τι σημασία είχε ;
Αυτή η γυναίκα όποια κι αν ήταν, παντρεμένη, ελεύθερη, δεσμευμένη, καλή, κακιά, "εξωγήινη" , Όποια και να ήταν θα γινόταν δική του. Δεν ήξερε από ήττες. Δεν ζούσε χωρίς προκλήσεις.
Θέλω να τη γνωρίσω όπως και να'χει γιατί με αποτρέπεις ; Ρώτησε ο Κίμων τον Νίκο.
- Γιατί , είπε ο Νίκος , πρέπει να είναι τρελή ή κακιά πολύ ή σαδίστρια ή δεν ξέρω τι άλλο γιατί διασκεδάζει να κάνει τους άντρες να την ερωτεύονται τρελά και μετά τους παρατάει.
- Τους παρατάει ;
- Την ερωτεύονται. Μπορώ πρόχειρα τώρα να μετρήσω τουλάχιστον 7 που έχασαν τα μυαλά τους γι'αυτήν ένας μάλιστα έκανε κι απόπειρα αυτοκτονίας.
- Μια άχρωμη είναι βρε παιδιά , (παρενέβη η ογκώδης και άσκημη Φαίη) , πώς τα καταφέρνει ;
Όταν το ζεύγος του σύστησε την Νερίνα , ένα τρέμουλο ένιωσε κάπου βαθειά μέσα του κάτι που δεν έμοιαζε με ό,τι είχε νιώσει ποτέ για καμμιά άλλη. Μήπως να πίναμε ένα ποτό μαζί της είπε ; - Όχι φεύγω έψαχνα την παρέα μου αλλά δεν τους βλέπω εδώ κι είμαι κουρασμένη , καληνύχτα. Πριν γυρίσει την πλάτη για να φύγει χαμογέλασε. Ένα χαμόγελο που δεν έφτασε στα ανοιχτόχρωμα μάτια της. Παρέμειναν ψυχρά , αγέλαστα και κάπου στο βάθος παραμόνευε ένας θυμός ένα μίσος. Σχεδόν τρόμαξε ο Κίμωνας.
Την άλλη μέρα την είδε τυχαία σε ένα παγκάκι στη γνωστή διαδρομή για το βουνό.
Πλησίασε. Γειά σου Νερίνα. Μου κόβεις τον ήλιο εκεί που στέκεσαι απάντησε αυτή.
Εντάξει θα σε δει ο ήλιος πάλι σε λίγο βγαίνει κάθε μέρα της είπε περιπαικτικά.
Ναι αλλά θέλω να μείνω και μόνη.
Έκανε πως δεν άκουσε ο Κίμων και συνέχισε.
Έμαθα πως κάνεις συλλογή από ραγισμένες καρδιές η δική μου δεν σου κάνει ;
Γέλασε με κείνο το παράξενο γέλιο που δεν έφτανε ποτέ στα ανοιχτόχρωμα μάτια της.
- Πέρα απ'την πλάκα θα ήσουν η πιο εύκολη κατάκτηση όλης μου της ζωής του είπε.
- Δεν έχεις ερωτευτεί ποτέ Νερίνα ; Αν ναι τότε μπορώ να καταλάβω την ψυχρότητα στα μάτια σου.
- Πως δεν ερωτεύτηκα. Φυσικά. Σήμερα εσένα.
Τρελό ε ; Όπως και να'χει μείνε μακρυά μου.
Θα είμαι στο εξής συνεχώς με τους φίλους μου , να ο Κωνσταντίνος έρχεται είπε και έτρεξε προς το μέρος του.
Με μια αδιόρατη ανακούφιση ο Κίμων διέκρινε πως ο Κωνσταντίνος μάλλον ήταν διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού.
Ναι ανακούφιση ένιωσε κι ας είδε την Νερίνα να τον αγκαλιάζει. Δεν ρώτησε να μάθει από πού έβγαινε το παράξενο υποκοριστικό. Νερίνα. Φτάνει αυτό. Τον έκανε να σκέφτεται νερά και νεράιδες κι αυτή η αέρινη σχεδόν εξαϋλωμένη παρόλο το φυσικό της κάλλος Νερίνα ήταν η δική του νεράιδα και θα παρέμενε ακόμη κι αν δεν το ήθελε.
Κάποια μετάλλαξη θα έπαθα σκέφτηκε μ'αυτήν εδώ στο βουνό. Ένας κλασσικός τεχνοκράτης τώρα να σκέφτομαι νεράιδες και νερά κι αέρινα πλάσματα.
Προσπάθησε να την βγάλει απ'το μυαλό του και συνέχισε την ανάβαση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου