Δώσμου την πρώτη νύχτα μας
σάρκα και αίμα
Μην φοβηθείς
Δώσε μου αγκάλιασμα αέρινο σαν πεταλούδα
δεν είμαι αίλουρος να σε αρπάξω
μήτε αράχνη ή οχιά που ψάχνει για προσκέφαλο.
Μες τη βροχή
είμαι ο γλοιώδης βάτραχος
που φίλησες κάτω από το πέπλο.
Με το φεγγάρι
θα ’μαι ο πρίγκιπας που στέφθηκε
μιαν άδεια καρέκλα.
Στον ήλιο
ο ακίνητος δρομέας που ήπιε
κρασί στην έρημο.
* Το ποίημα είναι από τη συλλογή μου Ρετάλια (Γράφημα, 2020).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου