Τα 'μαθες Ερωτόκριτε;
χάθηκ' η Αρετούσα
μόνο για σένα άκουγα
μόνο για σε ρωτούσα.
Μα πέρασε καιρός πολύς
Και 'κείνη δεν εφάνη
μήτε στην πόρτα πρόβαλε
μα μήτε στο μεϊντάνι.
Όλος ο κόσμος μάθαινε
του πόθου σου τα πάθη
για εκείνη τι απέγινε;
κανείς δεν έχει μάθει.
Ο Ρήγας την εκλείδωσε
σ' ένα βαθύ μπουντρούμι;
και πέταξε και το κλειδί
σ' άβατο καλντερίμι;
Η μήπως φαρμακώθηκε
μόνη η Αρετούσα
κανείς δεν τηνε ζήτησε
την δήλωσαν απούσα.
Τόσ' ήταν η αγάπη σου
'ρωτοκριτε για 'κεινη
ο εαυτός σου μονάχα
αιώνιος να μείνει.
Να τραγουδιέται ο σεβντάς
που είχες μες στα στήθια
και να μην μάθει άλλος κανείς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου