Μια ακόμη μέρα ανακατώνει τη θύμιση.
Και γίνεται το παρελθόν παρόν
τόσο ζωντανό που θες να το αγγίξεις
και να το ξαναζήσεις...έστω μια μέρα...
Μα δε γίνεται να ξαναγίνεις έφηβος.
Το βιβλίο της ζωής έχει ήδη τυπωθεί
σε αλλεπάλληλες εκδόσεις χρόνια τώρα...
Γέρασες...έξω σου...μέσα σου...
Ωστόσο...
η θύμιση αγκιστρώνεται στο δίχτυ,
εκεί που ψάρεψες ενός ανθρώπου την καρδιά,
ενός άγνωστου που βρέθηκε στο δρόμο σου...
και σε δίδαξε...
εκείνη την μέρα...σαν σήμερα...
Σοφία Τανακίδου... Αφιερωμένο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου