Οδήγησέ Με... Κατερίνα Πήττα.

Ανθισμένα νούφαρα τα μάτια σου,

ταξίδια μου τάζουν...

Τι κι αν διστάζει να 'ρθει η Άνοιξη;

Άσε με!

Να γίνω φάρος στ' ακρωτήρι σου!

Να ονειρευτώ τα όνειρά σου!

"Φυσάει" αγάπη,

στων άστρων τα σύμπαντα!

Τα δάχτυλα του ίσκιου σου,

μ' αγγίζουν ...

Ρίγος, το χάδι των ματιών σου...

Κορμιά που φλέγονται,

αέρινες φιγούρες,

αλλοτινής Νεράιδας,

απόκοσμης!

Μ' αέρα μοιάζεις και σ' ανασαίνω...

Και μ' ανεβάζεις,

εκεί, που ξημερώνει το μπλε...!

Φωτιά ν' ανάψω στο ουράνιο τόξο,

ώσπου τα χρώματα,

να δώσουν χρώμα,

σ' ότι αγγίζω

και σ' όσα νιώθω!

Μέχρι τα σώματα,

αστρόσκονη να γίνουν!

Να λυτρωθουν!

Πέρ' απ' το matrix,

Οδήγησέ με!

Σ' εκείνη τη διάσταση...

την τέταρτη!

Ένα με τους αγγέλους να γενούμε!

Κατερίνα Πήττα

Ό πίνακας, είναι παραχώρηση της εξαιρετικής

ζωγράφου και φίλης, Ελένης Γκόγκου, την οποία,

από καρδιάς ευχαριστώ!!!