Μόλις που εκόπασε του νοτιά το αψύ το κύμα
και ήλθε του εξαγνιστή η ώρα του βοριά
με ένα του μόνο φύσημα,κρύο και δυνατό
επάγωσε αιφνίδια πόλεις και χωριά.
Κρατάει ο Βορέας την μπουρού φυσάει το κοχύλι
κι αυτό στο δυνατό του βουητό αντηχεί βαριά
και ζωντανεύει η βροντερή η βοή του ανέμου
σαν τους Αέρηδες στην Πλάκα που το Μνημείο αναπαριστά!
Συγκέντρωσε τα σύννεφα γκρίζα και μολυβένια
δεν ξέραμε τί σκεπτότανε,τί είχε στο μυαλό του
και όλοι αποκοιμηθήκαμε με την απορία αυτήν
με την κρύα την ανάσα του και το βλέμμα το παγερό του.
Κάτω απ'το πουπουλένιο άσπρο στρώμα του εξύπνησε η πλάση
χιονισμένα,πάλλευκα και πανέμορφα,τ'αντικρινά βουνά
πασπαλισμένα παγοκρύσταλλους, ολόασπρη οπτασία
Βαρβάρα Κατσιάνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου