Προχώρα κι ας ματώνεις... Βαρβάρα Κατσιάνου.

Ζήσε!Ζήσε την ζωή στο έπακρο,το σήμερα!
Οι μέρες του χθες καλπάζοντας σβηστήκαν
κι ας ήταν γεμάτες υποθηκευμένα όνειρα
κομπολόϊ που έσπασε,χάντρες που χαθήκαν.
Σήμερα ταξιδεύουν κουρσεμένες οι ελπίδες
τριγύρω τους κίβδηλοι λογισμοί ελλοχεύουν
τους κρύβουν τις Συμπληγάδες φάροι ξέθωροι
Κέρβεροι αλυχτούν,σε αυτιά που κωφεύουν.
Σε ματωμένα δειλινά σκαλώνουν νεκρές σκέψεις
αδόκιμοι αλχημιστές,δεσμώτες φυλακής αόρατης
οι αγώνες τους κινδυνεύουν να αλωθούν
μα, κραυγάζουν,προχώρα καρδιά μου και ας ματώνεις.
Γλυκιά η ζωή και η ουσία της γεννά φτερά
ζήσε με κάθε κύτταρο κι ας είναι κυκεώνας
ενεργός, αμετανόητος της γης εσύ θαμώνας
απτόητος πάλεψε τηνε μέχρι την τελευταία της σταγόνα.
Βαρβάρα Κατσιάνου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου