Τα δάκρυα
είναι βροχή εντός μας
υγρό πυρ των παγετώνων
το χρυσάφι τους
είναι τα απολιθώματα
των ορυκτών πόνων.
Τα δάκρυα
είναι αιμάτινη θλίψη στο φως
συμπυκνωμένες στάλες ψυχής,
το διάφανο άλας τους
είναι στις κρύπτες των βράχων μας
θησαυροί μοναδικοί.
Τα δάκρυα
στην ανυπαρξία τους
σε υπόγεια αισθήματα λιμνάζουν
και στην υπερβολή τους
την ευαισθησία της τρυφερότητας
κάθε στιγμή επωάζουν.
Τα δάκρυα
όταν στον πόνο
και στο γέλιο ρέουν
εκτός απ΄τον περίγελο
των υπεράνω
τι ακριβώς για τις ψυχές
να λέγουν;
Τα δάκρυα
όταν στο μέσα τους στενεύουν
όμως στην πλημμυρίδα έξω αλαργεύουν
αρρώστια ψυχισμού το ερμηνεύουν !
Τα δάκρυα
το μόνο απομεινάρι
από τα πέλαγα γεννήτορες,
πολύτιμος κυματισμός αρχέγονος
εντός μας που ακολουθεί
τις τρικυμίες των ψυχών.
Ποτέ να μην αμφισβητήσετε
όταν στην ιερή τους
θέαση αφεθείτε
κάποιον θα θέλετε τρυφερά
να παρηγορήσετε
Κατερίνα. Χ .Σκιντζή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου