Αναζητώντας... Αναστασία Κουτσούκου.

Φιλόπατρις ο άνεμος,
τη σκέψη μου την κλέβει,
μεσ'από κύματα περνά,
από λόγγους και λειβάδια.
Θεριευει! υψώνεται! αγρυπνά!
και ψάχνει Θερμοπύλες.
Κι εκεί,μεσ'του Μεσολογγιού,
τους πολιορκημένους,,
από τη δόξα τους ζητά,
τη δύναμη να πάρει.
Και τρέχει αχαλίνωτα,
μέσ' σε καπνούς στο Κούγκι,
να ψάχνει μύρο λευτεριάς,
να φέρει, να μυρώσει,
ψυχές που μένουμε νωθρές,
πάνω σε γη που τρέμει.
Τούτη την ώρα που ο εχθρός,
σπαθιά του ακονίζει
και πόδι βέβηλο πατά,
στη λατρευτή Εκκλησιά μας.
Σε μάνα Σπαρτιάτισσα,
πού ασπίδα έχει αγκάλη,
ο άνεμος μου συναντά,
ευχής-κατάρας ήχο
και παίρνει από το χρώμα του,
να φέρει πόθο Λευτεριάς,
στή γή των Δοξασμένων!
------------------------------------------
Αναστασία Κουτσούκου-Κλεάνθη
(Παγκόσμιος Διαγωνισμός ποίησης 2020
του Συλλόγου ,Λόγου Τέχνης και Μουσικής "ΛΙΝΟΣ")

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου