Θαλασσινές Νότες... Νέλλη Κουμεντάκη.

Χόρτασε η ψυχή μου στ' απόλυτο
γαλάζιο, του ήλιου το παιχνίδισμα
τ' αναφιλητό των βράχων!
~~~~~
Τα μεθυσμένα σύννεφα
των γλάρων τον καημό, τ' απόσταγμα
τ' ονείρου τ' ολόμπλαβο το χρώμα
τ' άφρισμα στο γιαλό!
~~~~~
Κι ένιωσα να χάνομαι στ' απέραντο
του πελάγου, στην αγκαλιά σου βρέθηκα
στο ξάφνιασμα του ανέμου, σ' εκείνο το γλυκοφίλημα
στις σκέψεις που σαλπάρουν!
~~~~~
Αγκαλιασέ με αγάπη μου σου' πα
και πριν καν προλάβω, σ' ένα μαγευτικό
κυματισμό βρέθηκα ν' απολαμβάνω!
~~~~~
Λυγώθηκα στον παφλασμό
στα καπρίτσια των κυμάτων, στων βράχων
την υπομονή , στ' αγγίγματα του ήλιου στην
αμμουδιά σιμά σου!
~~~~~
Η ψυχή μου αναγάλιασε στης
θάλασσας την αγκάλη, στις νότες της ταξίδεψα
και στην ανεμοζάλη, σαν σμίξανε οι ανάσες μας
στου ονείρου τ' ακρογιάλι!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου