Σε άκουσα
μέσα απ' τις φυλλωσιές του νου
μέσα απ' το σφύριγμα του αέρα
να δραπετεύεις απ' την ψυχή.
Σε άκουσα
μέσα απ' τα χάδια της λογικής
μέσα απ' την άδολη στιγμή
να ξεφυλλίζεις την καρδιά.
Σε άκουσα
μέσα απ' τους ήχους της βροχής
μέσα απ' το φύσημα της λήθης
να ξαμολιέσαι σε ιστούς.
Σε άκουσα
μέσα απ' την πάλη του μυαλού
μέσα απ' την ένταση της μνήμης
να σταματάς ακέραια την ορμή μου.
Σε άκουσα
μέσα απ' το χείμαρρο των λαθών
μέσα απ' το χάος των σκέψεών μου
να τερματίζεις τα στερνά.
Σε άκουσα
μέσα απ' τα χαντάκια των φραγμών μου
μέσα απ' το γνέψιμο της κρίσης
να βάζεις την τελευταία πινελιά.
Σε άκουσα
μέσα απ' την ηχώ της καταιγίδας
μέσα απ' το κρίμα της αδικίας
να φράζεις δρόμους της φυγής.
Ώσπου σταμάτησα να σ' ακούω
είχες κρυφτεί σ' άλλη σπηλιά
κράτησα μόνο τ' όνομά σου
Μάντυ Τσιπούρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου