Ο δικός μου ουρανός
είναι μέσα μου πιστός
κι απ'τις μπόρες δραπετεύει
στη γαλήνη ταξιδεύει.
Δεν κοιτάει πίσω πια
νιώθει ανέμελα πουλιά
δρόμοι μοιάζουν σαν τους χάρτες
που κοιτούν οι αστροναύτες.
Πια κανείς δεν θα μ'αγγίζει
τη ζωή μου να ορίζει
νιώθω αόρατη για δαύτους
δεν με νοιάζει, λέω άστους
Ο δικός μου ουρανός
μοιάζει σαν λαμπρός Χρυσός
με το ήλιο συντροφιά
σβήνει κάθε καταχνιά.
Στο δικό μου δρόμο στάσου
κάτσε σκέψου και στοχάσου
σαν παιδί με ανεμελιά
δες με ζω για τη χαρά.
Στο δικό μου δρόμο κοίτα
έδιωξε την τόση πίκρα
στόχους έβαλα καρδιά
μην κοιτάς στη συννεφιά.
Ο δικός μου ουρανός
είναι τόσο φωτεινός
που πετάει στη στιγμή
σαν το μαγικό χαλί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου