Σε Είδα να Έρχεσαι... Έλενα Μαυροειδή.

Πόσα χρόνια περίμενα αυτή την στιγμή ,

από μακριά μπόρεσα

να διακρίνω την φιγούρα σου ...

Στεκόμουν στο παράθυρο

λες και σε περίμενα ,

αμήχανα τράβηξα την κουρτίνα ,

κι άφησα έξω , το φως του δρόμου ...

Μια χαραμάδα έμεινε ανοιχτή , ίσα που έμπαινε

το χλωμό φως του φεγγαριού κι είναι αρκετή

σκέφτηκα , για να μη δει

τις ρυτίδες στο πρόσωπο μου ...

Κι ύστερα σιγά - σιγά άνοιξε η πόρτα ,

το τρίξιμο της επιβεβαίωσε

τον ερχομό του ...

Μην ανάψεις το φως ψέλλισα ,

με φωνή ίσα που ακούστηκε ...

Εχει φεγγαρι αποψε , ελα κοντα ,

τι όμορφα που λάμπει το φεγγάρι ,

κι ύστερα ένιωσα τα δύο του χέρια ,

που είχαν περάσει στη μέση μου ...

Ναι ,Ήταν κοντά μου με κρατούσε αγκαλιά ,

κι υστερα μόνο σιωπή ,

μιλούσαν μόνο οι ανάσες ...

Μην μιλάς , μην λες τίποτα ,

πρόλαβα να πω ,

είναι άδικο να μιλάμε ,

για τα χρόνια που χάθηκαν ,

στην αγκαλιά σου νιώθω

σαν να μην πέρασε στιγμή ...

Μόνο το φως μην ανάψεις ,

και σβήσει το όνειρο ...

Elena Grammenou mavroidi