Χειμώνα μου... Κατερίνα Ηρακλέους.

Χειμώνα μου,

ξεμακραίνεις σιγά- σιγά

στείλε ένα μήνυμα όταν θα κλείνεις

την πόρτα πίσω σου,

ποιό μονοπάτι θα ακολουθήσεις,

όμως καλύτερα ,

ενώ βαδίζεις ρίχνε στάλες

από βροχή για να σε βρω,

ξέρω ότι ο μήνας Μάρτης

είναι φίλος σου καλός,

ίσως σε φιλοξενήσει πάλι

στο ηλιόδωρο σπιτάκι υποδοχής

της Άνοιξης που ετοιμάζει,

να περπατήσετε μαζί,

να δείξετε πόσα θαύματα

μπορείτε να κάνετε,

πόσο όμορφα μπορείτε

να ζωγραφίσετε

τα γήινα με χρώματα

και αρώματα φωτεινά

αλλά και γκρίζα,

τις Θάλασσες

με όλα τα χρώματα του μπλε να κυματίζουν

και να ρίχνονται στην μαγεία της φουρτούνας,

τους ανοικτούς καθαρούς ουρανούς ,

αλλά και τους συννεφιασμένους

και σκοτεινούς,

Χειμώνα βάδιζε αργά- αργά,

αδιαφορώντας για όλα ,

ο Θεός είναι που απλώνει και διπλώνει

τις εποχές του κάθε νέου χρόνου!

Katerina Heracleous