Επιστροφή... Άννα Γεωργαλή.

Σαν τελειώσει αυτός ο χειμώνας

ανήμερα του έμπα της Άνοιξης

θα βρω το θάρρος να κινήσω για ένα ταξίδι

αφήνοντας πίσω μου

την δυσθυμία του παρελθόντος

τους δισταγμούς μιας ζωής βιτρίνα

οχυρωμένους σε τοίχους γερασμένους

θα αποχαιρετήσω τα γνωστά

άγνωστα μου πρόσωπα

και θα ψάξω φίλους παιδικούς

που σαν και μένα

μεγάλωσαν βιαστικά

δίχως παραμύθια,

να καταργήσουμε τα υποθηκευμένα χρόνια

που μας κλείδωσαν στα πρέπει και στα θέλω,

με μάτια ολάνοιχτα

να κοιτάξουμε κατάματα έναν γεναιόδωρο ορίζοντα

να προλάβουμε την αυγή

μια προέκταση του ήλιου στα χειμωνιάτικα δάση

τα κύματα που κοιμούνται σε ακούραστα ακρογιάλια

το φεγγάρι που κυλάει στις στέγες,

να συναντήσουμε μέρες που τις λησμόνησε η σιωπή

και τρέφονται με απλά καθημερινά πράγματα,

θα'χουμε χώμα στα χέρια και βροχή στα μάτια

φωνή δυνατή και περηφάνια στο χαμόγελο

να στεριώσουμε τα χρόνια μας πριν κοιμηθούν

και οι ιδέες μας αρνηθούν,

να κλείσουμε τον κύκλο μας δίχως σκοπιμότητες

με μια αξιοπρεπή ευτυχία

αφήνοντας την θύμηση μας

σε αρμονία με τον κόσμο

σεμνά όπως πρέπει

ξέροντας οι άλλοι ποιοι είμαστε και τι κάναμε.

~ Άννα Γεωργαλή ~