Σε γαλάζιο ουρανό
ανέμιζε η προδοσία,
κι έμεινε ορφανό
τ' όνειρο, σαν νοσταλγία.
Σκόρπισαν οι προσδοκίες
από εκβιαστές εξουσίας,
παιχνίδια έσβησαν αξίες,
ανάξιοι, θέσεις άξιων πήραν.
Όπως στο γκρί τα σύννεφα
κρύβουν τις αχτίδες,
εμπλέκονταν τα καθάρματα
γκρεμίζοντας ελπίδες.
Η νερά"ιδα χόρεψε
στης θάλασσας τα κάλλη,
ως δόλωμα τους έριξε
της αγάπης την αγκάλη!
Σαν αετός φτερούγισε
πάνω απ'τους ωκεανούς,
κανένας τους δε μπόρεσε
να σταματήσει τους ρυθμούς.
Ο αετός και πληγωμένος
πετάει πάντα στα ψηλά
κι όταν αυτός είναι θλιμμένος,
Κατοχυρωμένο. Lefteria Rajdho Lici.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου