Λιάζεται η θάλασσα
κάτω απ τα φιλιά του ήλιου!
Ζωηρά κύματα απειλούν
την φλυαρια της σιωπής.
Ματώνουν τα βράχια της υπομονής.
Σεργιανίζουμε μουχλιασμένες ελπίδες
πάνω στην άμμο.
Πουλιά έτοιμα να σπαράξουν τη θλίψη
πετάνε γύρω μας απειλητικά.
Ήρθε και μιαν Άνοιξη
παρφουμαρισμενη και δεν υπάρχει
κανείς να την μυρίσει!
Ο χρόνος περνάει έξω από το παραθύρι
αγκαλιά με τις εποχές τραγουδώντας .
Κρύβω φόβους κι αναμονές
κάτω από τη μάσκα του χαμόγελου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου