Η Άνοιξη που περιμένω... Τάκης Κτενάς.

<<Θα σε κοιτώ,θα σου μιλώ,θα σ' αγαπώ,γιατί έτσι μόνο μπορώ

και εγώ να ζω! Όπου και να σαι,να το θυμάσαι πως πάντα θα

είσαι το άλλο μου μισό.Μη φοβάσαι τον Χειμώνα.Η αγάπη μου

ρούχο θα γίνει για σένα ζεστό,την Άνοιξη να σου χαρίσει μάτια

μου αγαπημένα...>>μου είπες μια νύχτα που σκοτάδι δεν

υπήρχε γιατί το φως από το πρόσωπο σου φέγγιζε την νύχτα

μου σαν φεγγάρι που έλειπε από τον ουρανό μου.Και όλα

ξάφνου στην γη παίρνανε χρώμα απ' το δικό σου,

από το όμορφο και αγαπημένο πρόσωπο σου.

Μια σταγόνα δάκρυ κύλησε στο χαρτί που γράφω από τα ύπατα

της ψυχής μου για να δροσίσει το είναι μου και ολόκληρη την

ύπαρξη μου,όταν μου 'πε ότι είναι από σένα.Δικιά σου μου 'πε

ότι είναι αυτή η σταγόνα δάκρυ που κύλησε από τα δικά σου

μάτια εχθές την νύχτα για νάρθει να με βρει.Και με βρήκε.

Έκανε ταξίδι μέσα στου ονείρου το παραμυθένιο τρένο του

μυαλού μου που με αυτό κάθε βράδι κοντά μου σε φέρνω.

Ταξίδεψε για να έρθει σε εμένα,δίπλα μου να ξεκουραστεί και

στο χαμόγελο μου να σβήσει.

Γιατί χαμογελώ όταν σε σκέφτομαι και όλα γύρω παίρνουν την

μορφή σου.Μου μιλάνε τα αντικείμενα,τα πουλιά,τα αστέρια του

ουρανού,όλα μου μιλάνε και μου λένε <<είναι δική σου!>>

Με κοιτάς,μου μιλάς,μ' αγαπάς,γιατί μόνο έτσι μπορείς και εσύ να

ζεις.Όπου και νάμαι θυμάμαι πως πάντα θάσαι το άλλο μου μισό.

Δεν φοβάμαι τον Χειμώνα πια,γιατί η αγάπη σου έχει γίνει ρούχο

ζεστό και με σκεπάζει την Άνοιξη να μου χαρίσει.

Γιατί η αγάπη σου αγάπη μου είναι η Άνοιξη που περιμένω!

ΤΑΚΗΣ ΚΤΕΝΑΣ