Έκρυψα βαθιά στην τσέπη μου,
λέξεις που θέλω να σου πω
σαν ψυχουλάκια από κουλούρι.
Ξέρω πως σε κουράζουν
τόσο πολύ τα ίδια λόγια.
Βγήκα έτσι στους δρόμους
και κρυφά στις πλατείες
ρίχνω τις λέξεις
ανάμεσα σε αγνώστους.
Τι περίεργο,
τόσα ψίχουλα, λέξεις
κι οι τσέπες μου μένουν
ακόμα γεμάτες,
όλο και με βαραίνουν.
Μόνο σπουργίτες βλέπω
να κοιτούν τον ορίζοντα,
ψάχνοντας τα σημάδια
του επόμενου χιονιά
Μαρίνα Αντωνίου
2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου