Την έχασες φίλε. Ήταν εκεί, ερχόταν στην πρώτη κλήση σου,
προσεύχονταν για σένα, ότι ήθελες το έκανε,
σου έδωσε το καλύτερο που είχε, μια αγνή ψυχή, της άρεσε.
Χωρίς να υπολογίσει ότι έχανε την αξιοπρεπειά της.
Φυσικά και έφυγε, για άλλα χέρια λίγο πιο ζεστά, για μια
ανάπαυλα που θα την βοηθήσει να δει τον κόσμο πιό όμορφο.
Σ ' αγαπούσε και εσύ τι έκανες? Τίποτα.. την θεωρούσες δεδομένη,
δεν έκανες το παραμικρό να τις δείξεις ότι την ήθελες,
ηλπιζε ότι θ,αλλάξεις ότι θα είσαι δίπλα της όταν σε είχε
τόσο ανάγκη, εσύ ήσουν πάντα με κάποια άλλη,
δικαιολογώντας τον εαυτό σου, λέγοντας..
Είμαι άντρας πάρτο απόφαση, όσο και να σ,αγαπώ
πάντα θα ύπάρχει κάποια άλλη γυναικα στην ζωή μου.
Φυσικά και την έχασες, την έχασες φίλε μου,έχασες
ότι πιό πολύτιμο είχε να σου δώσει,κάτι σπάνιο
για τις μέρες μας την ψυχή της.
Τι έκανες για να τήν κρατήσεις; Τίποτα απολύτως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου