Θόρυβος... Nikola Painter.

Ήρθες για να μείνεις στην αιώνια

Σκέψη της ψυχής..

Θόρυβος πολύς στα μάτια μου ο κόσμος σου.

Αγκάλιασες του έρωτα το φως όταν τα δικά μου μάτια είδες.

Είπες....

Είπες...

Μέσα σε όλη την κρυστάλλινη ματιά σου,

Έφυγες αθόρυβα με βήμα ανοιχτό δίχως της ψυχής μου τα κομμάτια που έσπασες να δεις...

Θάυμαζες αυτό που ήμουν για τους άλλους τους ξένους...

Μα φοβήθηκες αυτό που έγινα για εσένα.

Το δικό σου δημιούργημα

Ο δικός σου φόβος

Ο δικός σου τρόμος γεννήθηκε από τα χέρια σου όταν της ψυχής μου τον δικό σου καθρέφτη είδες.

Έγινες ξένη και εσύ από τους άλλους

Τώρα δεν με θαυμάζεις πια...

Τώρα δεν με φοβάσαι πια...

Τώρα με θυμάσαι σαν εκείνη την πρώτη φιγούρα του μυαλού σου που νόμιζες ότι αγαπάς.

τελικά δεν έμαθες ποτέ, ότι το καθετί από μέσα μου μπορεί να σου αποκαλύψει τα μυστικά του μόνο αν το αγαπήσεις πραγματικά...

Αν έβαζες στην ευτυχία σου μέσα στη δική μου,

τότε θα άκουγες τους χτύπους της καρδιάς μου που κάθε χτύπος και η ίδια λέξη...

Πολύς ο θόρυβος ζωή μου που άφησες για εμένα..

Αυτός που αγαπά λοιπόν ο θόρυβος του πόνου ο θόρυβος της αγάπης δεν τον σταμάτα, παρά τον κάνει πιο δυνατό και μαθαίνει τον ίδιο του τον εαυτό να σέβεται

Και να αγαπά...

Κάτι που δεν έκανες εσύ πότε καρδιά μου...

© Nikola Painter