Δεν έχω γνώσεις ναυτικού μήτε εμπειρία καμπόση,
θα ‘θελα όμως να βρεθώ σ’ ένα γερό σκαρί,
να ξανοιχτώ στα πέλαγα αχ ! ο θεός να δώσει,
να πάψουν να με κυνηγούν, ν’ αλλάξουν οι καιροί.
Καημό το ‘χω να μάθαινα του ναυτικού τη γλώσσα
Λοστρόμος στο κατάστρωμα να δίνω προσταγές
που στη στεριά χρωστάω παντού κι εγώ δεν ξέρω πόσα
τόσον καιρό ακάλυπτες μοίραζα επιταγές.
Με ένα τσούρμο αλλόθρησκους πάνω στη λαμαρίνα
με ματσακόνι τη σκουριά, πινέλα και μπογιά
ταξίδι ‘θελα μακρινό, να φτάναμε ως την Κίνα
κι ύστερα νέα κατεύθυνση με πλώρη το βοριά.
Δεν φταίει ο χαρακτήρας μου μήτε η ανατροφή μου
είχα δουλειά που χάθηκε και μπήκα στο χορό
η κρίση που δεν άγγιξε ποσώς τον βουλευτή μου
ελεημοσύνες κρατικές, επίδομα φυρό.
Θα ‘θελα να ‘χα την πυγμή κι ας είμαι μπολιασμένος
να σκώσω το ανάστημα στου χάρου τη θωριά
απ’ τη ζωή μου ως εδώ, είμαι ζεματισμένος
Χρήστος Κουκουσούρης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου