Με Μπουνάτσες και μελτέμια τα καλοκαίρια,
κύμα το κύμα,
γιαλό το γιαλό,
Θάλασσες μου μέσα σας κολυμπώ,
και τους καημούς μου
πάνω στους βράχους
μ’ όλα τα αστέρια συνομιλώ…
Αχ μικρή μου πεταλίδα,
έχεις βράχους … προσκολλάς ,
κι απ τις θάλασσες μου πότες,
με τα μύδια και τα στρείδια,
και τις θύμησες μου όλες με κερνάς…
Θα κάνω τη σκέψη μου καράβι,
και την αγάπη μου λιμάνι
στίχους σκαρίζω για κουπιά
μέσα απ τα πάθη μου,
να πιάσω στεριά…
Αχ θάλασσες μου τα καλοκαίρια ,
με σώμα γυμνό
και στην αγκάλη σας τα δυο μου χέρια,
με βάρκα την ημισέληνο,
κουπί τραβώ…
μπαρκάρει το μυαλό…
ταξίδι τ όνειρο στον ουρανό…
Μα σ΄ ένα ταξίδι μακρινό,
θάλασσα μου αλαργινή
χωρίς σελήνη για σκαρί,
κι ούτε αστέρι για κερί
μ έπιασε βαρυχειμωνιά,
πνίχτης η αγκάλη σου για τα βαθιά.
Θα κάνω τη σκέψη μου καράβι,
και την αγάπη μου λιμάνι
στίχους σκαρίζω για κουπιά
μέσα απ τα πάθη μου,
να πιάσω στεριά…
Κι από τα Ψίνια, τ΄ ανεμοδούρι κάθε καιρού,
το μπαλκόνι του δικού μου ουρανού,
σε θάλασσες των απέραντων οριζόντων,
ολων των ταξιδεμενων καημών
μα και των ανεμοδαρμένων πνιγμών.
Έγνοια μου και βλέμμα,
τ΄ αντικρινού μου γιαλού
ξεπορτίζει ο πόθος,
του μπεκιάρη καημού,
σκαλώνει πάλι στα βράχια της Ερεσού…,έ
Έωλες θύμησες στου Αιόλου οι φασκιές
φουσκοθαλασσιές του ορίζοντα ερωτικές…
Σκέψεις και βλέμμα του αντικρινού μου γιαλού…
ύπτιο φιλί στους ορίζοντες της απέραντης θάλασσας
Και του παντοκράτορα ουρανού…!!!
Θα κάνω τη σκέψη μου καράβι,
και την αγάπη μου λιμάνι
στίχους σκαρίζω για κουπιά
μέσα απ τα πάθη μου,
Τριαντάφυλλος Μπαλωμένος 16-12-2019 10.00-1245
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου