Πεφταστέρια... Βαρβάρα Κατσιάνου.

Νύχτες σαν την αποψινή
βράδια ονειρεμένα
πάνω στον θόλο τ ΄ουρανού
μοιάζουν σαν κεντημένα
αστέρια και αστερισμοί
και ο ουρανός καθάριος
ξάστερο και ανέφελο
το σύμπαν το επουράνιο!
Γυρνάς το βλέμμα και κοιτάς
με θαυμασμό και δέος
είναι ο δικός σου ουρανός
απλόχερα δοσμένος!
Και τότε αρχίζει ο χορός
βροχή από πεφταστέρια!
Αφήνοντας χρυσές ουρές
διασχίζουν τον αιθέρα.
Πέφτουνε παιχνιδίζοντας
σε μιά τρελλή πορεία
παίρνει φωτιά ο ουρανός
αρχαία ελεγεία!
Αποψινή μας συντροφιά
χρυσές Ωριωνίδες
πανέμορφη βροχή αστεριών
παρηγοριά κι ελπίδες.
Κάθε έν΄αστέρι,μιά ψυχή
που από ψηλά κοιτάζει
κρυφά μας κάνει μιάν ευχή
πρωινής δροσιάς ατλάζι...
Βαρβάρα Κατσιάνου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου