Τα φιλιά στέγνωσαν
στο διψασμένο στόμα
δροσιά λαχτάρας
οίστρου απαγορευμένου εκλιπαρούν.
Στυφή η γεύση σταφυλιού
πού γλίστρησε στα χείλη.
Η αγάπη σφραγισμένη
σ' ένα όστρακο αδημονεί
κρυφή και ματωμένη
ενοχικά σμιλεύει
την άνευρη πνοή της.
Απόρθητο κορμί
άγκιστρο γίνεται ν' αρπάξει
απ' τον κρυμμένο πόθο κάτι
δόλωμα έριξε βαθιά, το μυστικό
μες της ψυχής την κρύπτη
κόσμημα μονάκριβο, βαρύ
γνήσιο μαργαριτάρι.
Γερά σφάλισε η κλειδαριά
μες του στρειδιού την αγκάλη
μα η καρδιά αιμορραγεί.
Έρωτας ανεπίτρεπτος
στο ηλιόφωτο μπαλκόνι
μόν' στην αστροστόλιστη νυχτιά
μπορεί να ξελογιάζει.
Τη λύτρωσή του θά 'βρει
καθώς το όστρακο ανοίξει μια στιγμή
και η αγάπη στα κλεφτά
δραπέτης γίνει
κάτω απ' το φως του φεγγαριού
ώσπου τα σώματα αποκάμουν
ωσάν τα περισφίξει
28/7/2021 Μάντυ Τσιπούρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου