Ευτυχία... Δέσπω Πηλαβακη.

Έφτασε η ευτυχία χαμογελαστή
και την αγκάλιασε στοργικά.
Της σκούπισε τα δάκρυα
και τη νανούρισε γλυκά
με της γιαγιάς τη φωνή
´Αγιά Μαρίνα τζιαι τζιυρά ´
…….
Ζωντάνεψαν οι δράκοι και οι βασιλιάδες
και τα ανέκφραστα μάτια έλαμψαν
Είδε τα μαλλιά της Αμπελοκτίας
να γίνωνται σκάλες
κρεμασμένες από το παράθυρο
για να σκαρφαλώσει ο καλός της
να φτάσει κοντά της
Σήκωσε το χέρι ν απαντήσει
στου δασκάλου κάποια ερώτηση
Σκόνταψε κι έπεσε
καθώς έπαιζε ´φτου ελευθερία ´
τίναξε το χώμα από τα ρούχα της
σκούπισε το αίμα από το γόνατο
και συνέχισε χαρούμενη
Ξάφνου, ´μάνα ´ της λέει κάποιος
και δυό μικρά τη φωνάζουν ´γιαγιά ´
Χαμογελά και κλείνει τα μάτια
ενώ σκέφτεται
´Πολύ παράξενο αυτό το όνειρο ´
ΔΕΣΠΩ ΠΗΛΑΒΑΚΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου