Αυγουστιάτικα φεγγάρια
πού πυροδοτούν τα βράδυα
γέρνουν πάνω στο κορμί σου
κι εκτινάσσουν την ορμή σου.
Αγκιστρώνουν το σφυγμό σου
πάνω στον κρίνινο λαιμό σου
στάζουν πόθο κι αλμύρα
ντύνονται πάθους πορφύρα.
Στέγνωσε στα χείλη η έλξη
αποβραδίς μέχρι να φέξει
άπλωσε δίχτυα η σαγήνη
προκαλώντας σκοτοδίνη.
Θ' αντικρίσει το σκοτάδι
και θ' αναστηθεί μ'ένα σου χάδι
κλάμα γοερό πικραίνει
μα η αγάπη το ξεπλένει.
Νύχτες οράματα καλούν
για ηδονή παρακαλούν
φλέγεται η αναπνοή σου
απόκοσμη έγινε η φωνή σου.
Αυγουστιάτικα φεγγάρια
πού πυροδοτούν τα βράδυα
δίνουν γεύση στο φιλί σου
χρωματίζουν τη ζωή σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου