Παραδόθηκα άνευ όρων
τα μεσάνυκτα στα χέρια ονείρων λαθρεμπόρων
τότε που τόλμησα να ονειρευτώ
Ήμουν σε θάλασσα μακρινή,
χωρίς συντεταγμένη γεωγραφική.
Το πλεούμενο δίνει μικρές μάχες με το νερό
η πλώρη αφήνει πίσω ως ξίφος φτερωτό
της μάχης το νεροστοιχειό
Η πυξίδα μου δείχνει μόνο εσένα
τον μαγνητικό βορρά της ζωής μου, το ένα.
Ο ποιητής αναφέρει σε στίχους, σε ρίμα
«Η δύναμή σου τ’ ομορφαίνει ακόμα και το κρίμα,
κι η θεία Ιδέα στέκεται σκυφτή κι αυτή αντικρύ σου·
της Φαντασίας το καράβι πάει μ’ εσένα πρίμα»
Εσύ ως όνειρο αναδύεσαι λευκή
μυρωδάτη ως αγιόκλημα, ως ευχή
από τους αφρούς ως νέα Ασάρτη
Η νύχτα ως λιποτάκτης μέρες του Μάρτη
παραδίδεται στην ημέρα
με τη λευκή σημαία.
Ήταν η πρώτη ώρα του φωτός
Νικηφόρος Τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου