Δυο του Σεπτέμβρη κι
"ο ίσκιος επεσε βαρύς",
"σ' αυτή τη γειτονιά",
στης οικουμένης την Ελλάδα!
"Βρέχει στη φτωχογειτονιά"
"στου κόσμου την ανηφοριά",
"στη Δραπετσώνα", "στ' Αϊβαλί",
την "όμορφη πόλη"!
Κι εγώ,
"βράχο βράχο τον καημό" μου,
τον μετράω και πονώ
Φεύγει ένα "ένα το χελιδόνι"...
Πού πας Αητέ;;;
Κρατώ,
"άνθη της πέτρας" και "μυρτιά"
με "κόκκινο τριαντάφυλλο" στο πέτο!
Και βλέπω "αυτά τα δέντρα" να στέκουνται
ευθυτενή, ψηλά και λεύτερα,
"του μικρού βοριά" παιδιά να τραγουδούν:
"όταν σφίγγουν το χέρι", οι άνθρωποι,
να δεις, που "θα σημάνουν οι καμπάνες"!
Άξιον εστί!
Πάλι,
"το τρένο φεύγει στις οκτώ"
κι η "βάρκα στο γυαλό "
"στο περιγιάλι το κρυφό",
μας περιμένει με "το γελαστό παιδί"!
"Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ"
"Αν θυμηθείς τ' όνειρό μου",
τις νύχτες να 'ρχεσαι κρυφά,
για να μου σιγοτραγουδάς:
"τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις"
Τι ήρθ' ο καιρός να σηκωθώ,
να μην ξεχάσω...
Είπαν πως έφυγες!
Πως χάθηκες...
Όμως,
"Γλυκέ μου συ δε χάθηκες"
"Ήλιε μου και φως αγαπημένο",
"λυγμός αγγέλων"!
Στέκεις αθάνατος κι ολόρθος
"μες στο πλήθος"
"μες στα πυκνά σου τα μαλλιά",
θούρειοι κι εμβατήρι' ανεμίζουν!
"Μάνα μου και Παναγιά"
Να 'χα τ' αθάνατο νερό ...
Μου 'παν πως μίσεψες...
Πού πας; Δεν είναι μέρα του Μαγιού...
Πού πας; Δε δύει ο ήλιος!!!
"Ποτέ, ποτέ, ποτέ"!
Τούτο δεν είναι φέρετρο, το σημερνό!
Πήγασου σέλα είναι ιερή,
για να πιαστεί,
Κατερίνα Πήττα 02/09/2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου