Όνειρα κι αγάπη...Ιουλία Χαραλάμπους Ξενοφώντος.

Έβαλα την ψυχή μου στο κύμα

να μετρά τους παλμούς σου

χρονόμετρο η ζωή σκέφτηκα

κάπου θα κτυπήσει το καμπανάκι

ίσως νωρίς στο όνειρο, στην αγάπη

κι εσύ ξεγύμνωσες τα βότσαλα

πέρασες στο αντικρυνό περιγιάλι

ξύπνησες σαν Οδυσσέας ναυαγός

φούσκωσες τη άσπρη σημαία σου

τα πανιά της ελπίδας γυρισμού

μάγεψες την γαλάζια θάλασσα

ταξίδεψες στ' αστέρια τη μέρα

άπλωσες σχοινιά στο επόμενο λιμάνι

τραγούδησες σαν πουλί της νιότης

κρέμασες τις ευχές στο καταφύγιο

θυμήθηκες μέτρησες τους μνηστήρες

και χάθηκες στο πεντάγραμμο

της δικής σου μακρινής Ιθάκης

κι εγώ να μετρώ το κύμα.

Δεν πειράζει αγαπημένε μου

ταξίδεψε στα δικά σου όνειρα

κι όταν έρθει η αγάπη μέτρησε

τους παλμούς της.