Η ψυχή μου ήθελε να πετάξει πέρα από τα όρια του σώματος!
Ήθελε να γίνει χαρταετός και να με παρασύρει
στου ανέμου τα όνειρα.
Πέταξα κι εγώ μαζί της!
Πάνω στα φτερά της.
Πόση ελευθερία να γεμίσω;
Πόση ζωή να κερδίσω;
Πόσες εικόνες να συλλέξω από αυτό που αντίκριζα;
Πόσο ανάλαφρη ένιωσα όταν αφέθηκα στην
αγκαλιά του ανέμου να με παρασέρνει στα στροβιλίσματα.
Και να γελάω σαν μικρό παιδί, γνωρίζοντας
πως αν πάψει ο άνεμος να φυσά, θα βρεθώ
σαν άνθρωπος στη γη να κοιτάω την ψυχή μου
να αρμενίζει στους αέρινους δρόμους της επιθυμίας!
Και να καμαρώνω που κατάφερα να την υψώσω χωρίς σκοινί .
Γιατί έτσι κι αλλιώς εκείνη πάντα γυρνάει
σε αυτόν που την άφησε να πετάξει..
Πετρούλα Σιόγκα
"ROSI"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου