Απόψε φεγγάρι μου
από εκεί ψηλά που κοιτάς
τα μεγάλα και τα μικρά
που στους θνητούς συμβαίνουν,
τα λάθη και τα σωστά
που οι σκοτεινές γωνιές κρύβουν,
τις αδυναμίες και τα πάθη
που πίσω από κλειστά παραθυρόφυλλα
κλέβουν ανάσες και μοιράζουν στεναγμούς...
Απόψε φεγγάρι μου
σε παρακαλώ μην κρίνεις,
μη ζυγίσεις, μη μαρτυρήσεις.
Μόνο κατάλαβε το αδύναμο της φύσης μας
και την αγωνία της ψυχής μας
το φτασμένο της ν' ακραγγίξει.
Κατάλαβε και συγχώρεσε
κι άναψε όλα σου τ' άστρα
μιαν ευχή να περισσέψει για τον καθένα μας.
Όλοι να κάνουμε από μια
κι είθε αλήθεια γλυκιά να γίνει
χαρίζοντας χαμόγελα,
που ουράνια σώματα θα γινουν
κι εσένα θα συντροφεύουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου