Σηκώθηκα νιώθοντας το κορμί μου ξανά ζωντανό,
απέναντι μου το ανοιχτό παραθύρι,
Κοίταξα το απέραντο γαλάζιο
αισθάνθηκα τη ζεστή αύρα στο πρόσωπο μου
Γύρισα και κοίταξα το άστρωτο κρεβάτι,
ένας μικρός άγγελος
ξαπλωμένος πάνω στα υγρά σεντόνια,
εραστής απ΄ολονύχτιο γλέντι του έρωτα
βγαλμένος από πίνακα του Τσαρούχη,
χορτασμένος, ικανοποιημένος,
παραδομένος στον θεό ύπνο,
που τάζει ταξίδια μακρινά ...
Ποιος θα φανταζόταν πως η ευλογία
βρίσκεται μέσα σ΄εκείνο το κορμί,
ανάμεσα στα παθιασμένα χάδια
που χαρακώνουν,
ανάμεσα στις πνιχτές ανάσες
που εξομολογούνται,
ανάμεσα στα φιλιά που πονάνε ...
Ακούμπησα το στέρνο,
η καρδιά είχε αρχίσει ξανά να χτυπά
δίπλα του η ζωή ... μακριά του η απόλυτη σιωπή ...
ζωή γεμάτη έρωτα ή θάνατος αργός, σιωπηλός
Στην απέναντι όχθη μαύρος δαίμονας,
καβαλάρης σκοτεινός μ΄εντολή να πληρωθεί με αίμα ...
Πως να θυσιάσεις έναν μικρό άγγελο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου