Πονάω... Νάκου Βασιλική.
Ένα βάρος στο στήθος
τη καρδιά μου πλακώνει
Ο πόνος της ψυχής
ποτέ δε μαλακώνει.
Για άλλη μια φορά
πνιγμένη να νιώθω
Για όσα δεν έκανα
δεν μετανιώνω.
Το παρελθόν ,το μέλλον
ένα γίνονται ξανά
Τα δάκρυα στα μάτια
τρέχουν καυτά.
Ανάγκη έχω
να φύγω μακριά
Ελεύθερη πάλι
να νιώσω ξανά.
Ο φόβος όμως
το μυαλό κυριεύει
Η πίκρα ο πόνος
Νάκου Βασιλική 5/12/20
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου