Το Τρένο Της Σιωπής... Γιαννης Καλοκληρος.

Σταμάτησε το τρένο έτσι ξαφνικά

κι οι επιβάτες έιχανε δρόμο πολύ να κάνουν

δεν είχαν πάει ακόμα στα μισά

μια διαδρομή πιο πέρα για να γίανουν .

Είχανε βάλει στο τρένο όνειρα πολλά

θα φτανανε μακριά στον Ευξεινο Πόντο βάλε

θα νοιγαν πόρτες, παράθυρα κλειστά

και γειτονιές ατέρμονες σ όλο τον κόσμο να τες.

Βγήκε ένας υπάλληλος στου δρόμου τα μισά

εκεί που η θέα διαδρομής ήτανε έτσι κι έτσι

φώναξε στο μεγάφωνο να τον ακούσουν δυνατά........

""......ε!!! οι επιβάτες μας .....θα κάνουμε μια στάση......""

κι έγινε ανακάτωμα και στο μυαλό μια παύση

κλαιγαν ,φώναζαν τα παιδιά, δεν είχαν βγάλει άκρη.......

""......πως επί τέλους όλοι μαζί πηγαίναμε

σ άλλη βάση.....

κι οι μηχανές να μη βιαστούν, να κάνουνε μια παύση......."".

Μια πολύπλοκη δομή τους βγήκε από κάπου

κι άρχιζαν λίγο μερικοί και κατέβαιναν κάτω

και προχωρούσαν στη γραμμή χωρίς κανείς να ξέρει

ώσπου στο τέλος μια φωνή, τους σήκωσε το χέρι.......

"".......μέχρις εδώ.....και άλλο STOP .....δεν είναι για κανένα

έχουνε πιάσει τις γραμμές, δεν θέλουν ούτε ένα.......

φτωχοί και άνθρωποι πολλοί και μια ζωή λατρεία

έχουνε πιάσει τις γραμμές εκεί που ειν η στέρνα......."".

Θωρηβηθηκαν οι μισοί και μια βαθεια ανάσα

πήρανε γι αυτούς όλοι εκεί και τους πετάνε πάσα.

Μπαίνουν κοντά στον οδηγό και του φωνάζουν πρώτα

χαμήλωσε τη μηχανή, χαλάρωσε τα φώτα

γιατ είναι άνθρωποι εκεί, πιο πέρα απ τ αυλάκι

χαλάρωσε τη μηχανή, θέλουν να πούνε κάτι....

κι ο οδηγός σταμάτησε.....δίπλα στο μονοπάτι

κι ήρθαν κοντά του μερικοί και του παν τρεις κουβέντες.....

"".......κοιμόμαστε σε μια σκηνή πέντε δεκάδες μέρες

ζούμε στο χώμα, καταγης ,μόνο ψωμάκι λίγο...

αφηστε μας κοντά κι εμάς, είναι πολύ το κρύο.....

Όχι να μένουμε εκεί, στου τρένου τα βαγόνια

αλλά λιγάκι, στη διαδρομή, πούνε στο δρόμο χιόνια

μόνο μια τόση δα στιγμή, μικρή ναν η μεγάλη

να ζεσταθουμε το πρωί π το κρύο δεν είναι χάδι.......

Κοιτάξτε λίγο ουρανό, σκεπαστηκε απ τα νέφη

μια τρυπουλα για να δω κάποιος Θεός μας γνέφει

να προσκυνησουμε σεμνά, δώστε μας λίγο αέρα

ειν η ζωή μας μόνο αυτή, δεν έχει παραπέρα"".

Κι ο οδηγός δεν έφυγε και μπλόκαρε το τρένο

στέλνει ένα τελεξ αποβραδις πως χάλασε το φρένο.........

.. ...........................

Ποιηση Γιάννης Καλοκληρος

Διασφαλησμενα τα πνευματικά Δικαιώματα.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Οινιαδες.