- Αέναος ο χορός σου στον καμβά Δομήνικε.
Ζητά μια διάσταση να ζήσει.
- Το πινέλο μου δεν πειθαρχεί στον χώρο που μου μάθαν.
Θέλει να τρέχει στα ψηλά.
Το φως του κυνηγάει!
- Ποιος χώρος μπορεί να ενώσει τα σώματα, που σαν πλεξούδες στρίβουν,ξεπλέκονται μα πάλι ίδιες μένουν;
- Εσύ το είπες μόνος σου. << Το αντίξουν συμφέρον
και εκ των διαφερόντων καλλίστην αρμονίαν>>.
Το αντίθετο συγκλίνει και από τις διαφορές γεννιέται
η όμορφη αρμονία.
Τα αντίθετα δεν είναι αντίθετα μου είχες πει.
- Ναι. Λέω πως το ον διαφωνεί
και συμφωνεί με τον εαυτό του.
- Μια σκέψη τώρα έκανα.
Βλέπω με τα μάτια μου, ότι κοιτούν τα δικά σου;
Ανήφορος, κατήφορος ,τι διαφορά θα έχουν;
- Καμιά
- Λοιπόν το αποφάσισα!
Το φως να ρίξω από παντού όπως η φύση κάνει.
Οι άνθρωποι φτιάξανε το δικό τους και βάλανε όρια φωτός!
Πιστέψανε σε λάθος φως.
Και βλέπουν διαφορετικά όσα τελικά είναι ίδια!
- Έχω κι εγώ μια απορία. Έχει ο κόσμος γεωμετρία;
Τι θέλεις να γεννήσεις στροβιλίζοντας
τις μορφές στο φως, Δομήνικε;
- Την σκέψη!! Γεμάτη φως ανέρχεται και απλώνεται
σαν μελωδία! Μουσική γεωμετρία!
Η σκέψη είναι μουσική και η μουσική χορός της φωτιάς!
- Πρόσεχε τα πινέλα σου, γιατί γεννούνε γνώση.
Παίζεις με τη φωτιά Θεοτοκόπουλε!
Ξήντα Τριανταφυλλιά 15/3/2022
Πίνακας " Η συναυλία των αγγέλων"
Δομήνικος Θεοτοκόπουλος ( Ελ Γκρέκο) 1541-1614
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου