Κάτι περίεργα βράδια
λέξεις επιδρομείς
εισβάλλουν μέσα μου
απρόσκλητοι επισκέπτες
που ξενυχτούν τις νύχτες μου
σκαλίζουν
τους έρωτες
τους πόνους
τις μοναξιές μου
βάζουν το δάχτυλο στις πληγές μου
και τις μετουσιώνουν σε στιχάκια
στιχάκια που με πονάνε
λέξεις – προδότες μπαίνουν στη σειρά
σκαρώνουν φράσεις
και αναστατώνουν τα σκοτάδια μου.
Όμως ως εδώ
δεν πάει άλλο
θέλω πίσω τα ήρεμα βράδια μου!
Όταν οι λέξεις ξανάρθουν
θα αντισταθώ
δε θα ενδώσω!
………………………………….
………………………………….
Και να η κατάντια μου
όχι μόνο ενδιδόμενος
Βασίλης Τσερέλης
(από την ποιητική μου συλλογή «πυροβασίες»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου