Χνάρια ανεξίτηλα... Αναστασία Κουτσουκου.

Ψάχνοντας τα χνάρια

απ'τα φιλιά σου στο κορμί μου,

έννοιωσα την ανάσα σου,

ζεστή στο προσκεφάλι μου.

Πήρα τα λούλουδα

π'ανθίσαν στο κορμί μου τότε

κι έπλεξα ένα στεφάνι μυρωμένο,

να στολίσω την ψυχή σου.

Πήρα τη δύναμη των στοχασμών σου

κι έφτιαξα ένα όνειρο, τ' όνειρό μου.

Ένα α μοτίβο αλλοιώτικο,

για μια ζωή καινούρια.

Παιχνίδιζαν οι σκέψεις μου

'κείνη την ώρα,

σαν γλάροι κάτασπροι,

πάνω σ'αιθέριο κύμα

το μυαλού μου.

------------------------------

Anastassia Koutsoukou-Kleanthi