Όλοι στον κόσμο εδώ που ζούμε
θέλουμε τα έξοχα να διατηρούμε.
Οι κοινωνίες όλες έχουνε κοινά
από τα σκούρα μέχρι τα φωτεινά .
Άσπρο, μαύρο και αποχρώσεις πολλές,
πως να διαλέξεις το σωστό πάντα λες.
Διάφορα εξωτερικά μας τυφλώνουν
τα σπουδαία έσω όμως, μας λυτρώνουν.
Πρέπει να μάθουμε από το χθες
στο αύριο να υπάρξουμε άξιοι μαθές.
Δράκοι κάποτε ήταν σπουδαίοι σοφοί,
μα είχαν κάποιους αποστάτες και αυτοί.
Οι σοφοί της γνώσης όμως είχαν ψυχή,
εκείνη διάλεγε πάντα με γνώση ορθή.
Στο ζευγάρωμα ένστικτο βάζουν μπροστά,
αρχίζουν μαζί στον ουρανό τα χορογραφικά.
Η ένωση είναι πράξη ευθύνης
σωστά πάντα πρέπει να την διακρίνεις.
Το θηλυκό, τον αρσενικό άξιο για να κρίνει
πρώτα στα ύψη τον κατευθύνει .
Δεν υπάρχει εδώ αργά και στα ρηχά,
πέφτεις κατευθείαν στα βαθιά.
Μαζί ψηλά χορεύοντας θωρείς να πετούν,
τεράστια πλάσματα που ερωτοτροπούν.
Εκατομμυρίων χρόνων χορός έχει αρχίσει,
το κοινό μέλλον τους πριν ξεκινήσει.
Μα τελικώς η κρίση δεν έχει έρθει,
αν το αρσενικό εμπιστοσύνη δεν δείξει και τόλμη δεν έχει.
Εκείνη ρισκάρει στην αγάπη σαν ενδώσει,
εκείνον θέλει να δει αν το νιώσει.
Έτσι σε ύψος πραγματικά μεγάλο ,
αγκαλιάζει το ένα, σφιχτά το άλλο .
Η γυναίκα θέλει ο άντρας μαζί της να πέσει,
να δει ο φόβος αν αυτόν κυριεύσει.
Έτσι θα δει, πως εκείνος όλα τα υπολογίζει,
αν γνώση έχει, πτώση εγκαίρως να γυρίζει.
Αν την αφήσει αυτός όμως νωρίς από τα φτερά του
άξιος δεν είναι, να κάνει τα παιδιά του.
Αγκαλιά σαν ένα, με φτερά τυλιγμένα,
ελεύθερη πτώση τηρούν αγαπημένα.
Αν ανοίξει αυτός νωρίς τα φτερά
κέρδισε ο φόβος του, όχι η αγκαλιά.
Αν την αφήσει αυτός νωρίς να πετάξει
ποτέ μαζί της ουσιαστική πτήση δεν ήθελε να πράξει.
Εμπιστοσύνης άθλος και δοκιμή
αν μαζί της ρισκάρει και την ζωή .
Αν μέχρι λίγο πριν το τέλος την προστατεύει
ή αν για το είναι του, τίποτα δεν διακινδυνεύει .
Ήξερε πάντα ο θηλυκός ο δράκος
τόλμη θέλει, ένστικτο και θάρρος.
Πρέπει να έχει καθαρή ματιά
μα κυρίως πάντα τολμηρή καρδιά.
Πώς αν δεν τα έχει αυτά ουσιαστικά,
θα είναι άξιος να προστατεύει και να διδάξει παιδιά;
Εγωιστές, φευγάτους και φοβισμένους
η φύση τους αφήνει μόνους και ξένους.
Άθλο δοκιμή πρέπει λοιπόν να καταφέρει,
αν πραγματικά θέλει να την κάνει ταίρι.
Όταν η ένωση στο μαζί θα γίνει,
αναλαμβάνουν από κοινού την κάθε ευθύνη.
Όπως τα άλογα τρέχουν μαζί
σαν ένα ρισκάρουν στην πτήση αυτοί .
Βλέπεις πως όλα μας διδάσκουν κάτι,
αν βλέπουμε το παράδειγμα και το κάνουμε πράξη.
Αν το αρσενικό έστω και λίγο φοβάται,
όλη η κοινωνία μετά θα κοιμάται.
Θηλυκά αν ξέρουν σωστά να διάλεγουν,
την συνέχεια της γενιάς δεν διακινδυνεύουν.
Μα είναι όλα αυτά μόνο παραμύθια,
ή μεγάλο κομμάτι από την αλήθεια;
Κάποιοι παππούδες είχαν την γνώση,
αυτή μας δίδαξαν να μας λυτρώσει.
Εμείς κοιμόμαστε του δικαίου τον ύπνο...
Ελευθερία δεν θέλουμε ας είναι το λίκνο .
Μάθε και αυτό αν κάποτε τολμήσεις,
στην παλιά γνώση πρέπει να γυρίσεις.
Ο χρόνος τρέχει κανέναν δεν περιμένει,
πρόγονοι στο κενό για το τίποτα αφημένοι.
Σκληρή η αλήθεια, μα πιο σκληρή η προδοσία,
όταν χρειαστεί αν δεν έχεις ανδρεία.
Ένδοξο πέρασμα εδώ για να κάνεις,
πρέπει την συνέχεια να τολμάς να προκάμεις.
Ψηλά αν θέλεις να πετάξεις
πρώτα τους φόβους σου να υποτάξεις.
- Έφη Κεραμή -
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου