Τον εαυτό μου ρώτησα το καταφύγιο
που λείπει από την καρδιά μου
αν θα μπορούσα άραγε ποτέ να βρω....
Ο χρόνος κύλησε τα βουνά ίδια παρέμειναν
μα η καρδιά μου λαχταρούσε την αγάπη..
εκείνη που θα έκλεβε κάθε δικό της χτύπο.
Ένα χαμόγελο σου ήταν ικανό τον κόσμο μου
να αλλάξει και μέσα στην ψυχή μου
στην ευτυχία να βάλει μόνο με τη δική σου αγάπη.
Ήταν εκείνη η στιγμή, η πρώτη αγαπημένη...
Η στιγμή που εισέπραξα δική σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου