Στιγμές πονεμένες
τριγυρνούν μοναχές
ένα ταμπλώ μνήμες
μαυρόασπρες γραμμές
θύμησες στο κατώφλι
τριγυρνούν στο χρόνο
Δεν ήταν που σε ήξερα
δεν ήταν που ζωγράφιζα
σκαλί σκαλί με σκιές
έτρεχε η αναμονή σου
πινελιές αραγμένες
χρώματα μαγιάτικα
Όμως η πεθυμιά ήρθε
έπρεπε ο καθρέφτης
να σε δει ομορφιά μου
να χαϊδεύει τα μάτια σου
να παίρνει το άρωμα σου
έτσι πήρα ένα μολύβι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου