Ακόμα ψάχνω... Maro Patrianakos.

Ακόμα ψάχνω το φιλότιμο που στον άνθρωπο έπαυσε.
Που στοργή, γενναιοδωρία κι φιλοξενία έγινε πλέον μια οπτασία.
Χτυπάω πόρτες για μια καλοσύνη, με κυνηγούν
σαν ένα παλιόσκυλο, με πετούν σαν σκουπίδι.
Πες μου που να βρω το φιλότιμο που κάποτε υπήρχε,
που ο κόσμος στην ψυχή του είχε.
Να ψάξω στους δρόμους, στα δάση, στον ουρανό
που βρίσκεται ο Θεός;
Σίγουρα θα βρω την λέξη στο λεξικό.
Θα γράφει τι σημαίνει το φιλότιμο, και τι μ αυτό,
αν δεν υπάρχει στον άνθρωπο.
Τι πρέπει να συμβεί να γυρίσει στην καρδιά του καθενός;
η πείνα, Η Μεγάλη Ύφεση, ο πόλεμος.
Μόνο τότε υπάρχει μια μικρή ελπίδα να βρεθεί το φιλότιμο,
διότι ότι υπάρχοντα έχει ο καθένας θα τα μοιράσει …
ένα βήμα συμβολικό.
Θα επανέλθει στοργικός, φιλόξενος κι γενναιόδωρος.
Μόνο τότε θα έχω βρει το φιλότιμο κι λυπάμαι,
γιατί αντί να το βρω από χαρά, θα το βρω
από ένα εγωισμό που λατρέψαμε.
Maro Patrianakos copyright © 30/04/2021 photo credit iStock

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου