Κάθε φορά που έρχεσαι
και κάτι θα μου πάρεις..
Τώρα τον νου,
χτες την καρδιά
την λογική, την σκέψη,
ακόμη και τα όνειρα
όλα τα έχεις κλέψει..
Κάθε που μου χαμογελάς
ανθίζουν περιβόλια
φλάουτο παίζουν τα πουλιά
κι οι άγγελοι τα βιόλια..
Μα όταν τα μάτια σου γυρνάς
μαραίνονται οι κλώνοι,
Μαραίνεται η καρδούλα μου
βουβαίνεται τ΄αηδόνι
Ασίγαστο κύμα του γιαλού,
που έρχεσαι και φεύγεις,
μια είσαι εδώ, μια είσαι αλλού..
μου μάγεψες καρδιά και νου
και πάλι μ΄αποφεύγεις.
Αγάπη του καλού καιρού,
όπως το κύμα του γυαλού
που έρχεσαι και πας
μάθε με ήλιο και βροχή
μάθε να μ΄αγαπάς
Λιακάδα είναι όταν γελάς,
μα σύννεφα η αγάπη σου,
όταν θυμώνει.
Ω να μπορούσες να αγαπάς
Θεοφανώ Π. Θεοχάρη
14-6-2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου