Το σαλόνι μου στολίζει ένα έπιπλο παλιό ,
Η σκέψη μου γυρίζει χρόνια πίσω
Πόσο τ'αγαπώ!!
Με καλημέρισε γλυκά ,
θέλησε να μου πει ,δικά του μυστικά ! Κάθησα κοντά του,
τ'άκουγα ,χωρίς να το διακόπτω.
Ακου.......πως έζησα εγώ
μάθε ,την ιστορία μου
γνώρισα άτομα πολλά ,
Έζησα τις χαρές τους
Είδα πρόσωπα χαρωπά
να με περιποιούνται ,
όπως ειμαι σκαλιστό
να με φροντίζουν , τρυφερά
Τα σκαλισμένα κεφαλάκια μου
καθάριζαν απαλά,
Πόσο όμορφα ένιωθα
με το χάδι τ απαλό!!!
Όμως, παρασύρθηκα
αρχίζω να εξιστορώ!!!!
Ηταν μια όμορφη εποχή
ζούσα σ'ενα σπίτι,είχαν
χαρές , γάμους κι είχα
την πρώτη θέση .
Με θαύμαζαν ,με κύταζαν,
οι καλεσμένοι ,μα πιο πολϋ
καμάρωναν αυτοί που μ είχαν ,
έλαμπαν σαν τους έλεγαν
απο πού ήρθα.
Αλλα είχαν κι άλλα έπιπλα
σαν εμένα σκαλιστά ,
Άλλη φορα θα μάθετε γι αυτά !
Που λέτε , πέρασαν τα χρόνια
Η νυφη , ο γαμπρός
εκαναν παιδιά .Κάποια κόρη
με πήρε στη δική της αγκαλιά!!
Με πρόσεχε πολύ κι αυτή
με φρόντιζε μ'αγάπη ,
Γνώρισα το χάδι το δικό της
μ'άγγιζε Ενιωθα θεος
μέσα στο σπιτικό τους!!
Γενέθλεια ,δεξιώσεις εζησα
παράπονο κανένα με κύταζαν
με θαυμασμό Καμάρωναν εμένα!
Απο πού τ'αγοράσατε ρωτούσαν ,
Ηθελαν να μάθουν είναι
Χάρμα οφθαλμών !!!
το έπιπλο αυτό !!
Τους άκουγα κρυφοκυτώντας
σιωπηλό!
Μόνο καμμια φορά που έλεγαν
κακίες .ΔΩΣΤΕ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙΟ
εσχιζαν την καρδιά μου ,
Καλλιο το σαράκι να με φάει ,
Ομως , η αρχοντισα του σπιτιού
με πρόσεχε πολύ!
κουβέντα δεν ακουγε,
την γλύτωσα σκέφθηκα
Αφού με αγαπαει ,όμως
περνουν τα χρόνια σιγα σιγα
γερνάει Μου ήρθε μια σκεψη
θα την πω! Μη με πετάξουν
Αχ πως φοβάμαι εγώ!!!!
Πέρασαν πολλα νοικοκυρια
Εζησα μαζί τους !
Μη δακρύζεις αντίκα μου
αρχίζω να του λέω
Δεν θα σ αποχωριστώ!!
Στ'ορκίζομαι !
Σ'αγαπώ ! Όσο ζω στο σπιτι μου
θα σ 'εχω !
Εμαθα τις κορούλες μου
να σ'αγαπούν πολύ
θα είσαι πρωταγωνιστρια
στη δική τους ζωή!!
Εριφύλη 18/10/20
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου