Έρωτα εσύ με ακούς;... Ειρήνη Λεοντάρα.

Έρωτα εσύ με ακούς;

Κρύφτηκα...

Πίσω από κάτι λέξεις

Πίσω από το δάχτυλο

Κάτω από τον ουρανό.

Έγινα

Έγινα σκιά

Σύρθηκα

Έγινα χώμα

Μούσκεμα

Ντράπηκα πολύ

Ντρέπομαι

Δεν ήξερα

Δεν το ήξερα

Αμάθεια πες το

Και τώρα;

Και τώρα ένα περιτύλιγμα

Ένα μεταξένιο σάλι

Με σκεπάζει μα εγώ κρυώνω

Που είσαι εσύ σαν ανάγκη μετέωρη;

Και στην καρδιά και στο στομάχι..

Στο σώμα μυρίζω απουσία

Κινούμαι μα δεν είμαι εγώ

με τον αέρα της νικήτριας αυτοπεποίθησης

Ηττήθηκα

Βλέπω τούτη την ώρα και τη στιγμή και δε με αναγνωρίζω

Κοροϊδεύω την αναίδεια μα πιο πολύ την ανάγκη σου.

Έρωτα μακάρι να μη σε γνώριζα που με κανες μία άλλη!

Ειρήνη Λεοντάρα