Ιωάννα Καγκαρά...

Μια λεπτή γραμμή μου δίδαξες πατέρα στη ζωή..

Μεταξύ να είσαι ο νικητής και στην απώλεια

ενός κομματιού της καρδιάς σου...

Τη γενναιότητα σου... Μου έμαθες να μην φαίνομαι λίγος..

Η στάσεις είναι για τους δειλούς μου είπες

και για τους πολυάσχολους...

Θυσία θέλει να τραβάς μπροστά..

Και αν δεν καεί η καρδιά από τα ρουσφέτια..

Η αγάπη και η προκοπή ονόματα δεν θα'χουν..

Ήλιο θέλει ο δρόμος να φανεί και η γη κλώνους να βγάλει..

Η προδοσία μοιάζει με κερί που καίει και λιώνει...

Μην σταματάς να ζεις..

Μην φοβηθείς τον πόλεμο...

Οι μάχες είναι για έξυπνα μυαλά που ξέρουν από νίκες..

Σαν Ανοιξη να βλέπουν τα έργα σου

και οι εποχές να υποκλίνονται στα μάτια σου....

Η αγάπη δεν διδάσκετε πατέρα..

Η ομορφιά της συγκέντρωσης είναι μίλια μακριά από μας...

Όλα μια τετραγωνική ρίζα μου έμαθες πως είμαστε

που δεν καταρρέει ο σωστός διαχωρισμός....

Κανένα σχολείο δεν εξηγεί όπως με δίδαξες..

Μία ραγισμένη καρδιά κυλάει στις φλέβες..

Και σπάει κάθε φορά που ο κόσμος σε σφυρηλατεί

και εσύ να πρέπει να συγκεντρώνεσε...

Ενα τραγούδι μοναξιάς πατέρα πες μου....

Απόψε που δεν θ'ακολουθω το βήμα σου...

Και η αγκαλιά σου απόσταση που με πληγώνει...

Λάθος εποχή με άφησες πατέρα...

Λυπάμαι που δεν με ρώτησες...

Φθινόπωρο θα' θελα να ξημέρωνε...

Στο χώμα που θα κλαίω το θρήνο μου...

Για τον άξιο πατέρα μου..

Θα ήθελα να βρέχει ο Θεός

με τη θλίψη μου παρέα...

Ιωάννα Καγκαρά

Αφιερωμένο σε κάποιον που ορφανεψε

η λέξη Πατέρας από εχθές!!!