Φυσάει απόψε περασμένους έρωτες. (Ελένη Μαυρογονάτου)

Να βιαστώ να ξεκουμπώσω το πουκάμισό σου,

να φιλήσω το πρόσωπό σου, ν’ αγγίξω το σώμα σου.

Να βιαστώ να σ’ αγαπήσω καταχωρώντας σε 

στο μητρώο των άστρων.

Κι αύριο, σαν ξημερώσει, να σε κάνω ποίημα.

Θέλω τον έρωτά σου στο χρόνο του τον ενεστώτα, 

οριστικό και αμετάκλητο,

δίχως υποτακτικές υπεκφυγές, αμφίβολους αορίστους 

και μέλλοντος κατ’ εξακολούθηση.

Θέλω τον έρωτά σου μικρή παθητική μετοχή,

παραδομένο εξαρτημένο θυμωμένο,

να μεταγγίζεσαι ολάκερη ως τον τελευταίο σπασμό 

και να σου γνέφω κι άλλο.

Θέλω τον έρωτά σου εξουσία κι επανάσταση.