Δεν ήρθα απόψε, σαν θεός κατακτητής,
ούτε με μια τρίαινα, για να ταράξω, τα νερά σου
Έρχομαι έτσι απλά.
Σαν ένα γαρούφαλλο,
ένα κλειστό ακόμα γαρούφαλλο,
δεμένο στην φυλακή της Περσεφόνης.
Που χρόνια περίμενε τον άνεμο του έρωτα,
να το ξεβράσει, στην δικιά σου αμμουδιά,
και να μυρίσεις τα φυλακισμένα μου αρώματα.
Να ανακαλύψεις,
τις δικιές μου πεθυμιές,
με δίχως φόβο, με δίχως τον Αντέρωτα,
απλά μόνο με την Αρμονία και τον έρωτα
σαν ένας μύθος.
όλα τα περασμένα, να γίνουν στάχτες, στις φωτιές του Ήφαιστου,
Και εγώ σαν Πραξιτέλης, να σμιλεύω το αθάνατο κορμί σου.
Τότε θα πω πως νίκησα τους θεούς !!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου